10. ΟΠΩΣ ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ.

Όπως ξέρω καλά
Οι αμαρτωλοί πηγαίνουν στην κόλαση
Διασχίζοντας τον ουρανό.
Τους μεταφέρουν με αμάξια διάφανα
Και τους λένε: Ετούτος από κάτω σας είναι ο ουρανός.
Ξέρω ότι το λένε αυτό
Γιατί σκέφτομαι
Πως ειδικά ανάμεσα σ’αυτούς
Θα υπάρχουν πολλοί που δεν θα τον γνωρίσουν.
Γιατί αυτοί ειδικά
Πίστευαν πως είναι πιό λαμπερός.

Μπ. Μπρεχτ. (76 ποιήματα)
Μετάφραση: Πέτρος Μάρκαρης.
Εκδόσεις Θεμέλιο.


Υ.Γ.1. Σαν σήμερα, 3 του Μήνα των Παγωμένων Σταφυλιών, η Λυπημένη Κατερίνα αγόρασε ένα εισητήριο γιά τον ουρανό. «Θερίζουν του προσώπου της το εβένινο μετάξι», οι συνήθεις ύποπτοι, αθέατοι μες στις σκιές, φορώντας μάσκες -«πλέουν στα χάη του κόσμου». Γιά χάρη της ο Κόλε φτιάχνει την συμμορία. Γιά τα λυπημένα –«σαν αδέσποτου σκυλιού»- μάτια της ο Γκάι Φωκς ετοιμάζει δυναμίτη. Μόνο γιά αυτήν, ο Βε ξεθηκαρώνει το μαχαίρι που θερίζει. Και θα ακουστούν ως τα πέρατα του κόσμου, στις τρεις του Μήνα της Ριγμένης Πύλης.

Υ.Γ.2. [Εκείνη, μιλάει γιά τον εαυτό της στην αρχή του 3].

Καληνύχτα.