10. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ.

Ήταν πολύ μικροί. Εκείνη είχε τεράστια μπλε μάτια που όλο ρωτούσαν: «Ευπό, λυπό;». Αυτός, την κοίταζε βαθιά, μες τις γαλάζιες της ψηφίδες και συνήθως απαντούσε: «λυπό».
Εκείνη είχε ένα μικρό γυαλάκι που αγαπούσε. Τσακώθηκαν. Της τόσπασε. Τον κοίταξε με τα μεγάλα υγρά της μάτια [που μέσα τους αρμένιζαν ολοφώτιστα καράβια –τα δάκρυα της θάλασσας]. «Λυπό, λυπό», αναβόσβησαν τα πλευρικά τους φώτα.
«Αντίο», είπε ο ένας. «Λυπό, λυπό», είπε ο άλλος. Χαθήκανε γιά πάντα.